سلام. من ويژگي خاصي در اين متن نديدم. مي شه گفت كه كار جناب لقماني كاري تكراري و گرته برداري از مطالب مشابه زيادي است. واقعيت به نظر من دو چيز است:
اول اين كه نقد عشق زمانه كه همواره با عطش اوليه ي دو طرفه و يك باره با پس زدگي و كنار رفتن يك طرف همراه است و طرف ها به با وفا و بي وفا تقسيم مي شوند و بعد طرف با وفا نصيبي جز اشك و آه و گريه و انتظار ندارد!! حاصل اين تراژدي، متن هايي مانند كار جناب لقماني است كه بعضي ها هم آن را انتخاب و در وبلاگ خود منتشر مي كنند!!
دوم اين كه واقعيت در عشق هاي زمانه همواره اين نيست و دو سوي ديگر هم دارد. يكي بي خيال شدن هر دو طرف. يعني هر دو پس زده و با بي مهري از هم جدا مي شوند كه تعداد اين سو‍يه هم كم نيست و بايد گفت اغلب دوستي هاي امروزي از اين گروه هستند.
و ديگر موارد اندكي است كه تداوم مي يابد.
حال چرا نويسنده هاي ما به بخش اول توجه خاص دارند و به جنبه هاي ديگر بي اعتنا شده اند فقط يك دليل دارد و آن هم اين كه به سبك فيلم هاي هندي اشك آدم ها را در بياورند.
با تمام اين ها پيشنهاد مي كنم اگر قرار داري كه از متن ديگران استفاده كني حداقل متني را انتخاب كن كه تم جديد، پيام جديد و يا حداقل تعابير جديدي داشته باشد. درود.